Historia

Firma „Start” została założona w 1937 roku przez Stefana Dobrowolskiego.

Początkowo zajmowała się naprawą rowerów i produkcją części rowerowych (właściciel był kolarzem i aktywnym działaczem Warszawskiego Towarzystwa Cyklistów), a jej siedziba mieściła się przy Ul. Żelaznej 58A. Dynamiczny rozwój przedsiębiorstwa został zahamowany przez wybuch wojny.

Stefan Dobrowolski walczył w Kampanii Wrześniowej 1939 i po upadku Twierdzy Modlin dostał się do niewoli. Udało mu się jednak uciec i przedostać do Warszawy, gdzie wznowił działalność firmy.

Przed budynkiem firmy ul. Żelazna 58a 1945 r. Stefan Dobrowolski (z prawej) z bratem Józefem i księgową

W latach okupacji firma była nie tylko ostoją dla rodziny Dobrowolskich (Stefan miał pięciu braci), lecz także zapleczem działalności konspiracyjnej. Wszyscy bracia, a także wielu pracowników, należeli do Armii Krajowej. Obok oficjalnej produkcji (w tym czasie wytwarzano m.in. riksze, lampy karbidówki oraz pompki rowerowe i samochodowe), produkowano też części do pistoletów maszynowych „Sten” dla AK, oraz oprzyrządowanie do produkcji broni dla innych konspiracyjnych zbrojowni. Na terenie firmy schronienie znaleźli również przedwojenni kontrahenci firmy pochodzenia żydowskiego. W czasie Powstania Warszawskiego budynki firmy przy ul. Żelaznej 58A zostały kompletnie zniszczone. 

Riksza produkowana w firmie START w latach okupacji

Stefan Dobrowolski walczył w Powstaniu Warszawskim – początkowo na Pradze, następnie przeprawił się przez Wisłę i walczył na Sadybie w szeregach batalionu „Oaza”. Jego rodzinie szczęśliwie udało się przeżyć Rzeź Woli, a on sam uciekł z niewoli niemieckiej. Wkrótce po zakończeniu działań wojennych powrócił do Warszawy i przystąpił do odbudowy zakładu.
Lata powojenne to okres szybkiego rozwoju, o czym mogą świadczyć dyplomy uznania za towary eksponowane na Wystawie Poznańskiej. Firma produkowała wówczas szeroki asortyment części rowerowych, pompki rowerowe i samochodowe, a także zabawki. Zatrudnienie osiągnęło poziom 70 pracowników. 

Eksponaty na wystawę poznańską, 1947 rok.
Dyplom za udział w wystawie poznańskiej, 1947 rok.

Koniec lat czterdziestych to pogarszający się klimat polityczny, wrogi prywatnej własności. Sytuacja ta skłoniła do ograniczenia działalności i zmniejszenia zatrudnienia do 21 osób. Mimo to w 1950 roku nastąpiła nacjonalizacja zakładu z pogwałceniem obowiązującego wówczas komunistycznego prawa. W ciągu trzech miesięcy zlikwidowano produkcję, a maszyny wywieziono. Stefan Dobrowolski przewidując to założył zawczasu mały zakład rzemieślniczy, który przejął część produkcji firmy „Start”. W tej zredukowanej formie firma przetrwała następne 30 lat.

Stefan Dobrowolski w trakcie naprawy samochodu z wykorzystaniem pompki i kluczy własnej produkcji. Początek lat 50-tych.

W roku 1964 zakład przeniesiono do nowowybudowanego niewielkiego pawilonu rzemieślniczego przy ulicy Jana Kazimierza 56A, gdzie mieścił się do 2008 roku.
W roku 1979 do spółki ze Stefanem przystąpił jego syn inż.Jerzy Dobrowolski, wnosząc do firmy poza zapałem i energią, wiedzę i doświadczenie wielu lat pracy na kierowniczych stanowiskach w przemyśle państwowym (PZL Nowotko, WZM). Nastąpiła modernizacja parku maszynowego, poszerzenie asortymentu o części motorowerowe oraz opracowanie i wdrożenie do produkcji pompki nożnej. Oczywiście wszystko to w ramach ówczesnych możliwości działania w warunkach „gospodarki socjalistycznej”.

Stefan Dobrowolski zmarł w 1983 roku. Jerzy Dobrowolski został jedynym właścicielem firmy, uszczuplonej wskutek postępowania spadkowego. W ciągu następnych lat, borykając się z licznymi problemami charakterystycznymi dla tamtych lat, zdołał dopracować technologicznie produkcję pompek nożnych (także z manometrem), wygrywając rynkową rywalizację z wieloma konkurentami.

Pompka nożna z manometrem, model z lat 80-tych
Pompka ręczna ze składaną podstawą, model z lat 80-tych.

W roku 1990 pracę w firmie podjął syn Jerzego – Rafał Dobrowolski, absolwent Politechniki Warszawskiej. Zbiegło się to w czasie z gwałtowną zmianą warunków ekonomicznych i okresem zapaści gospodarczej w kraju. Reformy Balcerowicza, hiperinflacja oraz nagłe otwarcie na import towarów z zagranicy (przy niekorzystnym systemie opodatkowania produkcji krajowej promującym towary z importu), a dodatkowo żywiołowy import bazarowy z krajów upadłego Związku Radzieckiego, stworzyły (mimo pozornego odblokowania szans dla prywatnej inicjatywy) sytuację, którą można z perspektywy czasu ocenić, jako beznadziejną z punktu widzenia producenta.
Mimo to, niesieni falą entuzjazmu w związku z odzyskaną wolnością gospodarczą i, jak się wydawało, nieograniczonymi szansami rozwoju,  podjęliśmy wówczas ogromny wysiłek modernizacyjny, wykorzystując do tego celu wszystkie zasoby firmy i rodziny. Dotyczył on zarówno konstrukcji wyrobów, technologii ich wytwarzania, jak i parku maszynowego. Opracowano całkowicie nowy model pompki nożnej, o odmiennej formie estetycznej, oraz (co równie ważne) opartej o inne założenia technologiczne. Przetrwanie początku lat dziewięćdziesiątych, modernizacja zakładu i przystosowanie do nowych warunków rynkowych było możliwe dzięki zapasom materiałowym zgromadzonym w roku 1989 oraz konsekwencji w działaniu w latach późniejszych.

Lata dziewięćdziesiąte to okres intensywnego rozwoju firmy. Wzrosły wówczas zarówno obroty, jaki i asortyment sprzedawanych towarów oraz baza wytwórcza. Całkowitej modernizacji poddano produkowane dotąd wyroby: pompkę nożną i pompkę ręczną oraz wprowadzono do produkcji całkiem nowe: podnośnik trapezowy (1998), uchwyt do przewozu rowerów START (2001), jego ulepszoną wersję HOMAR (2005).
Zmodernizowano tłocznię wprowadzając do użytku 6 pras mimośrodowych i 5 hydraulicznych oraz gilotynę. Utworzono wydział automatów tokarskich, lakiernię proszkową, wtryskownię i wiele innych specjalnych stanowisk produkcyjnych i montażowych.
Zwiększone potrzeby narzędziowe (naprawa i konserwacja coraz liczniejszych wykrojników, tłoczników i form wtryskowych oraz zapotrzebowanie na nowe) skłoniły do utworzenia w 1994 roku własnej narzędziowni, odtąd intensywnie rozwijanej jako oddzielny wydział. Dzięki coraz lepszemu wyposażeniu i nagromadzeniu doświadczeń oprócz obsługi produkcji własnej i nowych uruchomień Narzędziownia od początku lat 2000 świadczy również usługi na zewnątrz w zakresie budowy i regeneracji narzędzi oraz obróbki precyzyjnej. Nadało to firmie nowy impuls rozwojowy skłaniając do coraz śmielszego inwestowania w tę gałąź działalności. 

W tym okresie firma zmieniła charakter i z zakładu rzemieślniczego zatrudniającego kilku pracowników przekształciła się w małe przedsiębiorstwo produkcyjne o zatrudnieniu dochodzącym do 20 osób. Jej  baza lokalowa powiększała się systematycznie poprzez wykup i dzierżawienie sąsiednich pawilonów rzemieślniczych oraz zabudowywanie i zagospodarowywania całego dostępnego terenu. W ten sposób z początkowej powierzchni 150 m2 doszliśmy w roku 2004 do niemal 1000 m2, co wyczerpywało możliwości rozwoju w tej lokalizacji. Zdając sobie sprawę z tych ograniczeń oraz biorąc pod uwagę zagrożenia wynikające z niepewnego statusu posiadanej nieruchomości, znajdującej się na terenie dzierżawionym od gminy, w roku 2005 dokonaliśmy zakupu obiektu przemysłowego w Ożarowie Mazowieckim.
Przez następne 3 lata trwały prace remontowe i adaptacyjne oraz mozolne spełnianie warunków formalnych związanych z uzyskaniem „zgody na zmianę sposobu użytkowania obiektu” co się okazało najtrudniejsze i zajmujące najwięcej czasu.
 W 2008 roku firma przeniosła się do nowej siedziby w Ożarowie Mazowieckim, na terenie byłej Fabryki Kabli, w obrębie SPECJALNEJ STREFY EKONOMICZNEJ „Europark Wisłosan”.  Jest to nowoczesny, przestronny obiekt przemysłowy o powierzchni łącznie ok. 2700 m2, wyposażony w nowoczesne instalacje wentylacyjne, klimatyzacyjne, grzewcze i chłodnicze, dający możliwości dalszego rozwoju firmy. 

Przeniesienie działalności do nowej lokalizacji pozwoliło na zmianę organizacji pracy w wielu istotnych punktach, np. uległa radykalnej poprawie wewnętrzna logistyka i magazynowanie materiałów, półfabrykatów i wyrobów gotowych dzięki możliwości zastosowania wózka widłowego i paleto-kontenerów.
Nowe warunki lokalowe pozwoliły również na bardziej racjonalne ustawienie obrabiarek i stworzenie im właściwych warunków pracy. Szczególnie istotne było wydzielenie klimatyzowanej przestrzeni (tzw. akwarium) na wydział elektrodrążarek, co ma korzystny wpływ na dokładność wykonywanych prac i niezawodność maszyn. 

Możliwe stało się również wyodrębnienie i rozbudowa działu konstrukcyjno – technologicznego o stopniowo rosnącym składzie osobowym.
Ponadto stało się możliwe wprowadzenie do eksploatacji nowych obrabiarek i maszyn produkcyjnych:

– rok 2008 – centrum frezarskie MAS 1270V, prasa mimośrodowa LEN63, centrum tokarskie Goodway, szlifierka do płaszczyzn SPD40, frezarka do grafitu
– rok 2009 – wtryskarka 55T, 
– rok 2010 – centrum frezarskie HAAS VM2, wtryskarka 100T
– rok 2011 – drążarka wgłębna Sodick AD-3L, wtryskarka 300T
– rok 2012 – drążarka drutowa Accutex SP-300, centrum tokarskie SMART, stanowisko montażowe z urządzeniem dźwigowym
– rok 2013 – drążarka wgłębna Agietron 4U
– rok 2014 – tokarka CNC TUG-56, wyodrębniono klimatyzowaną izbę pomiarów wyposażoną w maszynę pomiarową CNC Ares
– rok 2015 – frezarka CNC AVIA FNE 40N, centrum obróbkowe 5-cio osiowe Avia X-5, drążarka drutowa Mitsubishi MV2400S

Kolejne stanowiska w dziale konstrukcyjno-technologicznym był w tym czasie wyposażane w komputery wraz ze specjalistycznym oprogramowaniem CAD/CAM/CAE – łącznie 14 stacji roboczych, 4 licencje Autodesk Inventor, 2 licencje Solid Edge, 2 licencje EdgeCam, 3 lic. NX, 2 lic. Esprit, 1 lic. ArcoCad

Wraz z rozrostem parku maszynowego oraz obrotów, systematycznie rośnie zatrudnienie w roku 2015 dochodząc do 35 osób.
Z czasem rośnie udział obrotów uzyskanych z działalności usługowo – narzędziowej, która staje się dominującą w profilu firmy.

W 2014 roku firma aplikowała do RPO WM działanie 1.5 starając się o dofinansowanie projektu pod nazwą „wzrost konkurencyjności poprzez zakup nowoczesnych obrabiarek”. Wniosek został rozpatrzony pozytywnie jednak nie zakwalifikował się do finansowania ze względu na wyczerpanie puli środków.
Inwestycje z lat 2014 i 2015 ujęte w ramach tego wniosku są więc konsekwentnie realizowane z wykorzystaniem wyłącznie środków własnych.
Dotąd nie uzyskaliśmy na żadną z naszych inwestycji pomocy publicznej lub UE!

Zmiana warunków lokalowych pozwoliła również na rozwinięcie asortymentu produkcji:
– rok 2008 – pompka Lider
– rok 2010 – bagażniki do przewozu nart Slalom
– rok 2012 – bagażnik do rowerów Homar 2 Alu
– rok 2013 – bagażnik Homar 3
– rok 2014 – pompka nożna TRAPER
– rok 2015 – pompka Lider 2

Kolejne wyroby są w przygotowaniu …

Kontakt

Jeśli potrzebują Państwo solidnego i terminowego kooperanta - zapraszamy do współpracy !
Wyślij wiadomość